نفت شیل، تاب‌آورتر از اوپک (۲)

قبلاً اینجا گفته شد که نفت شیل از دولت‌های نفتی اوپک تاب‌آورتر است. چراکه (به صورت تقریبی و مفهومی) برای کاهش چندمیلیونی تولید شیل، اوپک‌پلاس باید لااقل یکی دو سال نفت بیست و نهایتاً سی‌دلاری را تحمل کند اما این دولت‌های وابسته به نفت چنین تحملی ندارند.

مهم‌تر آنکه محوریت بخش خصوصی به واسطه Rule of Capture در آمریکا (که دنیل یرگین در کتاب خود به آن اشاره کرده است)، باعث شده تا بهره‌وری رشد کند و اکنون با نفت ۳۰ تا ۴۰ دلاری بخش زیادی از شیل بتواند به حیات خود ادامه دهد.

نمودار بالا از ریستادانرژی نشان می‌دهد که تاثیر افت قیمت نفت بر شیل در پایان سال آینده کمتر از یک میلیون بشکه در روز است، آن هم در حالی که اوپک‌پلاس مجبور می‌‌شود چندین برابر این رقم تولید خود را کاهش دهد!

اهمیت گزارش ریستادانرژی آن است که یکی از دقیق‌ترین ترکیب‌های تحلیل خرد و کلان را در نفت شیل ارائه می‌دهد و همزمان داده‌های مختلف مثل بهره‌دهی چاه و عملیات بهره‌برداری و عملکرد مالی و تعداد دکل و ‌… را به کار می‌گیرد.