کمابیش یک‌چهارم سرمایه‌گذاری در تامین انرژی دنیا به اکتشاف‌وتولید نفت و گاز مربوط است که نمودار بالا روند آن را نشان می‌دهد. پس از افت‌های چشم‌گیر ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶، احیاء اندکی رخ داد و بعد با کرونا، افت‌های دیگری در راهند. نکته اینکه افت‌های سرمایه‌گذاری شدید و بزرگ بوده‌، و احیاء اندک و تدریجی. اما چرا؟

به زبان اقتصادی وقتی شما با هزینه کمتری می‌تواند خروجی مشخصی را رقم بزنید یعنی بهره‌وری افزایش یافته و این را دنیای نفت تجربه کرده است. مهم‌تر اینکه نیاز به نفت آن قدری نبوده که به سراغ بخش‌های کمتر بهره‌ور (گران‌تر و نیازمند تکنولوژی بالاتر) برویم؛ چراکه رشد تقاضای نفت آهسته شده و این روند، فزاینده است تا نهایتاً پیک تقاضا فرا رسد.

بسیاری از آنها که روزهای نفت ۱۰۰دلاری را به یاد دارند، باور نمی‌کنند که بتوان با این سطح سرمایه‌گذاری نفت و گاز دنیا را تامین کرد. لذا از ۲۰۱۵ تاکنون می‌گویند که بالاخره قیمت‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها جهش خواهند کرد؛ دیدیم که اینگونه نشد.