زخمهای اقتصاد
اگر پنج سال قبل این پرسش مطرح میشد که اصلیترین چالشهای اقتصاد ایران در دهه جاری چیست، تورم و افزایش رشد اقتصادی در رده نخست قرار داشتند. در دوران وفور درآمدهای نفتی و روزگاری که هنوز تحریمها به صورت جدی بر اقتصاد کشور تاثیر نگذاشته بودند، این اولویتبندی دور از انتظار نبود. اکنون اما وضعیت به کلی تغییر کرده است و به استثنای تورم که در وضعیت نزولی قرار دارد، اولویتبندی چالشها دچار تغییر اساسی شده است. کاهش صادرات و قیمت نفت، درآمدها را کاهش داده، اقتصاد پس از دو سال پیاپی رکود، رشدی بسیار شکننده را تجربه کرده و معضل بیکاری بیش از هر زمانی خودنمایی میکند. در این میان برخی چالشها همچون اشتغال، پیوندی بسیار عمیق با اجتماع و سیاست دارند. مساله محیطزیست و به طور خاص کمآبی و بیابانزایی، به صورت جدی حیات اقتصادی را در روستاها و شهرها تهدید میکند و البته ابعاد اجتماعی آن نیز روزبهروز پررنگتر و نمایانتر میشود. در کنار چهار چالش نامآشنای مذکور، چالش پنجمی نیز هست که اگرچه کمتر به آن پرداخته شده، با توجه به روندهای جمعیتی فعلی دیری نخواهد پایید که بخش بیشتری از مشغولیت ذهنی سیاستگذاران و مردم را به خود اختصاص دهد: صندوقهای بازنشستگی. تغییر وضعیت شاخصهای بازار کار و شاخصهای جمعیتی همچون امید به زندگی باعث شده است که اکنون بسیاری از صندوقها با مشکل تامین منابع جهت پرداخت مواجه شوند و برخی دیگر در مرز بحران به سر برند. این تنوع از چالشهای جدی به ویژه در شرایط تنگنای مالی و اعتباری کشور، نسبتاً کمسابقه به نظر میرسد و پرداختن به آن را ضروری میسازد. «تجارت فردا» در پرونده پیشرو از نگاه اقتصاددانها و کارشناسان، ابعاد مختلف این چالشها را بررسی و بعضاً به راهحلهایی نیز اشاره کرده است.