اقتصاد روحانی در سه پرده
مروری بر عملکرد اقتصادی دولت یازدهم طی سه سال گذشته
سه سال از روزهایی میگذرد که حسن روحانی، در قامت یکی از کاندیداهای انتخابات ریاستجمهوری، با کلیدواژههایی مثل بهبود فضای کسب و کار و رونق تولید، و به مدد انبوهی از رویدادهای دیگر، توانست رای مردم را به دست آورد. رئیسجمهور امروز ایران، در نخستین فیلم انتخاباتی خود، گرانی و تورم را نخستین مشکل مردم دانسته بود و از یارانهای سخن میگفت که اقتصاد به سیاست میپردازد. حمایت از کارآفرینان اقتصادی و لزوم توجه به معیشت مردم، از دیگر نکات مورد تاکید روحانی در سخنرانیها و مناظرهها به شمار میرفت. تکیه روحانی بر اقتصاد به اندازهای بود که این موضوع را در کنار مساله هستهای، میتوان دو محور اصلی شعارهای او دانست. این شعارها در شرایطی او را به ساختمان پاستور رهنمون کرد که تورم بیش از ۴۰درصدی، رشد اقتصادی منفی ۸ /۶درصدی و انبوه محدودیتهای ساختار داخلی و خارجی اقتصاد، کار را دوچندان دشوار مینمود؛ به ویژه آنکه منتقدان انتظار میکشیدند تا ۱۰۰ روز از ریاستجمهوری روحانی بگذرد و از او بپرسند چه کرده است؟ اگرچه در آن زمان گفته میشد که روحانی وعدهای برای بهبود اوضاع در ۱۰۰ روز نداده و تنها گفته است که طی این مدت پس از استقرار دولت گزارشی ارائه خواهد کرد، به نظر میرسد اکنون، که سه سال از آن روزها میگذرد و شمارش معکوس آخرین سال ریاستجمهوری حسن روحانی اندکاندک آغاز میشود، زمان مناسبی برای مرور و ارزیابی عملکرد اقتصادی دولت تدبیر و امید باشد.