نوشته‌ها

درباره ورشکستگی شرکت‌های E&P آمریکایی

ورشکستگی شرکت‌های E&P آمریکایی تحت فصل 11 و روند قیمت نفت برنت - منبع: ریستادانرژی
ورشکستگی شرکت‌های E&P آمریکایی تحت فصل ۱۱ و روند قیمت نفت برنت – منبع: ریستادانرژی

براساس گزارش ریستادانرژی، در نتیجه افت قیمت نفت، موارد ورشکستگی Chapter 11 شرکت‌های E&P آمریکایی به رکورد چهارساله بازگشته و در فصل دوم امسال به ۱۹ مورد رسیده که در ۸ مورد آن، بدهی بیش از یک میلیارد دلار بوده است. پیش‌تر در فصل دوم ۲۰۱۶ نیز روند رشد مشابهی را شاهد بودیم.

برخلاف رویه متعارف در ایران که ورشکستگی را بعضاً با نگاهی ارزشی، منفی و مذموم می‌دانند، این مرحله همچون تولد یا رشد، دوره‌ای از حیات بسیاری از شرکت‌هاست. ورشکستگی تحت Chapter 11 به شرکت‌ها اجازه بازآرایی ساختار مالی و ادامه حیات می‌دهد و برخلاف Chapter 7 به معنای نقد کردن دارایی‌های شرکت برای پرداخت پول صاحبان دین نیست.

با این تفاسیر و مرور روند چندساله، به نظر نمی‌رسد وضعیت صنعت شیل را بتوان با اتکاء به روند ورشکستگی بغرنج ارزیابی کرد. به ویژه آنکه بازار پررونق ادغام و تملیک در آمریکا شرایط را برای رشد یکپارچگی و شکل‌گیری شرکت‌هایی با ساختار مالی و عملیاتی قوی‌تر فراهم ساخته است.

موج دوم کرونا و ریسک کاهش قیمت نفت

تاثیر کرونا بر تقاضای جهانی نفت - منبع: ریستادانرژی
تاثیر کرونا بر تقاضای جهانی نفت – منبع: ریستادانرژی

اوضاع کرونا در سطح جهان به بدترین شکل جلو نرفته و خبری از یک موج دوم گسترده یا عدم توانایی در کنترل بیماری نیست، اما یک موج دوم نسبتاً ملایم در راه است و ریستادانرژی انتظار دارد از ماه بعد (آگوست) دوباره تاثیر منفی کرونا بر بازار نفت شدت یابد.

ریستادانرژی گزارش داده که با لحاظ این موج دوم و تغییر کاهش تولید اوپک‌پلاس از بازه ۹میلیونی به محدوده ۷میلیونی، مازاد عرضه (همچون پنج ماه اول ۲۰۲۰) به بازار برمی‌گردد. این برخلاف روند دو ماه اخیر بود که با مازاد تقاضا مواجه بودیم و قیمت‌ها حمایت شدند.

در بررسی ریستادانرژی تقاضای نفت در ماه‌های آگوست تا اکتبر حدود ۹۰.۵ میلیون بشکه در روز برآورد شده است. لذا به نظر می‌رسد باتوجه به مازاد عرضه، قیمت‌ها در معرض ریسک کاهش به کانال ۳۰ دلار قرار می‌گیرند؛ اگرچه سقوط به محدوده پایین این کانال دور از انتظار است.

موازنه عرضه و تقاضای جهانی نفت – منبع: ریستادانرژی

نفت شیل، تاب‌آورتر از اوپک (۲)

تولید نفت آمریکا به تفکیک حوزه - منبع: ریستادانرژی
تولید نفت آمریکا به تفکیک حوزه – منبع: ریستادانرژی

قبلاً اینجا گفته شد که نفت شیل از دولت‌های نفتی اوپک تاب‌آورتر است. چراکه (به صورت تقریبی و مفهومی) برای کاهش چندمیلیونی تولید شیل، اوپک‌پلاس باید لااقل یکی دو سال نفت بیست و نهایتاً سی‌دلاری را تحمل کند اما این دولت‌های وابسته به نفت چنین تحملی ندارند.

مهم‌تر آنکه محوریت بخش خصوصی به واسطه Rule of Capture در آمریکا (که دنیل یرگین در کتاب خود به آن اشاره کرده است)، باعث شده تا بهره‌وری رشد کند و اکنون با نفت ۳۰ تا ۴۰ دلاری بخش زیادی از شیل بتواند به حیات خود ادامه دهد.

نمودار بالا از ریستادانرژی نشان می‌دهد که تاثیر افت قیمت نفت بر شیل در پایان سال آینده کمتر از یک میلیون بشکه در روز است، آن هم در حالی که اوپک‌پلاس مجبور می‌‌شود چندین برابر این رقم تولید خود را کاهش دهد!

اهمیت گزارش ریستادانرژی آن است که یکی از دقیق‌ترین ترکیب‌های تحلیل خرد و کلان را در نفت شیل ارائه می‌دهد و همزمان داده‌های مختلف مثل بهره‌دهی چاه و عملیات بهره‌برداری و عملکرد مالی و تعداد دکل و ‌… را به کار می‌گیرد.

برآوردهای جدید از تقاضای نفت، چشم‌انداز قیمت‌ها و ریسک‌ها

برآوردهای جدید ریستادانرژی از پایین‌تر ماندن تقاضای جهانی نفت (حتی پس از احیاء) در مقایسه با برآوردهای قبلی حکایت دارد، چنان‌که در پایان ۲۰۲۱ نیز در نتیجه کرونا، افت تقاضای نفت حداقل پنج میلیون بشکه در روز خواهد بود. باوجوداین، شیب تند احیاء در ماه می و ژوئن امسال به قوت خود باقی است. دلالت این گزاره‌ها چیست؟

شیب تند احیاء در کنار پایبندی اوپک‌پلاس به توافق و افت تولید کانادا و آمریکا (که براساس آمار کپلر به افت شدید رشد موجودی انبارها در ماه می انجامید) موجب رشد قیمت‌ها شد. این رشد بهتر از انتظار بود و اکنون شاهد نفت ۳۵ دلاری هستیم.

چشم‌انداز کم‌رونق آینده یعنی احتمالاً باید میانگین سالانه نفت ۵۰ دلاری را برای ۲۰۲۱ (و شاید ۲۰۲۲) فراموش کرد. تقاضای نفت سال ۲۰۲۱ حدود ۹۸.۱ م‌ب‌در برآورد شده که کمتر از تقاضای نفت ۲۰۱۹ است.

چند ریسک کلیدی می‌تواند تصویر فوق را به هم ریزد:
۱. کشف واکسن و موارد مشابه موثر بر کنترل کرونا
۲. تغییرات تولید نفت در آمریکا، لیبی، ونزوئلا و ایران
۳. توافق جدید اوپک‌پلاس

سرمایه‌گذاری نفت جهان: هر سال دریغ از پارسال

سرمایه‌گذاری جهانی در بالادستی نفت و گاز - منبع: ریستادانرژی
سرمایه‌گذاری جهانی در بالادستی نفت و گاز – منبع: ریستادانرژی

کمابیش یک‌چهارم سرمایه‌گذاری در تامین انرژی دنیا به اکتشاف‌وتولید نفت و گاز مربوط است که نمودار بالا روند آن را نشان می‌دهد. پس از افت‌های چشم‌گیر ۲۰۱۵ و ۲۰۱۶، احیاء اندکی رخ داد و بعد با کرونا، افت‌های دیگری در راهند. نکته اینکه افت‌های سرمایه‌گذاری شدید و بزرگ بوده‌، و احیاء اندک و تدریجی. اما چرا؟

به زبان اقتصادی وقتی شما با هزینه کمتری می‌تواند خروجی مشخصی را رقم بزنید یعنی بهره‌وری افزایش یافته و این را دنیای نفت تجربه کرده است. مهم‌تر اینکه نیاز به نفت آن قدری نبوده که به سراغ بخش‌های کمتر بهره‌ور (گران‌تر و نیازمند تکنولوژی بالاتر) برویم؛ چراکه رشد تقاضای نفت آهسته شده و این روند، فزاینده است تا نهایتاً پیک تقاضا فرا رسد.

بسیاری از آنها که روزهای نفت ۱۰۰دلاری را به یاد دارند، باور نمی‌کنند که بتوان با این سطح سرمایه‌گذاری نفت و گاز دنیا را تامین کرد. لذا از ۲۰۱۵ تاکنون می‌گویند که بالاخره قیمت‌ها و سرمایه‌گذاری‌ها جهش خواهند کرد؛ دیدیم که اینگونه نشد.